Nieuwsbrief

Hallo Allemaal,

Het wordt weer hoog tijd voor een update over de werkzaamheden en ontwikkelingen van de projecten waar ik hier mee bezig ben dankzij jullie hulp.

Ik hoop dat het goed gaat met jullie. Hier is de winter al vroeg ingetreden. Vooral ‘s avonds en ‘s nachts is het koud. Overdag is het weer prima. Het haalt nog makkelijk de 25 graden en meer, maar zodra de zon weg is koelt het heel snel af naar dicht bij de nul graden. Dan, zonder kachel, is een dikke trui of jas of gewoon vroeg naar bed gaan de aangenaamste oplossing.

Met mij gaat het goed. Druk met de werkzaamheden en zo langzamerhand ook bezig met de voorbereidingen voor mijn bezoek aan Nederland. Ik vertrek hier 25 juni en blijf 2 maanden. Ik ga tijdelijk werken in het verpleegtehuis de Hartkamp in Raalte waar mijn ouders nu wonen. Op die manier kan ik heel dicht bij hun in de buurt zijn en helpen bij eventuele verzorging. Een groot aantal van jullie kan ik dan ook weer in levende lijve zien.

Hier in Bolivia zijn de politieke problemen bijna wel permanent te noemen. Er is altijd wel wat, lijkt het. Op dit moment is alles rustig., voor zo lang als het duurt. Economisch was het al niet best maar nu zijn alle prijzen nog meer gestegen. Een voorbeeld is het dagelijks brood. Een jaar geleden kon je nog 4 broodjes kopen voor 1 boliviano en nu kost dat zelfde aantal broodjes 2.80 bolivianos. Voor de arme mensen is dit werkelijk een ramp.


De update
De school Atiy
Afgelopen februari is het nieuwe schooljaar begonnen. We hebben 690 leerlingen dit jaar. We moesten leerlingen afwijzen omdat we niet genoeg ruimte hebben. Er zijn ontzettend veel kinderen hier in Bolivia. Het positieve dit jaar is dat we 5 extra salarissen toegezegd hebben gekregen van de overheid. Drie onderwijzers zijn inmiddels geïnstalleerd. De twee anderen moeten nog komen. Wat dat betreft werkt de overheid hier super langzaam en bureaucratisch. We zitten al bijna op de helft van het schooljaar. Ook is ons aan het begin van het schooljaar 40 stoelen en 20 tafels toegezegd voor de klaslokalen, maar tot op heden is er nog niets gebracht. Ik sprak hier gisteren de verantwoordelijk persoon op aan; hij zei dat we ze begin juni zullen krijgen. Het is frustrerend.
We hebben een nieuwe directeur: Don Edgar. Hij maakt een hele goede indruk. Deze directeur heeft vele contacten en vriendschappen binnen het onderwijssysteem, wat heel handig is in verband met de vriendjespolitiek hier.

De overheid wil in samenwerking met de stichting Atiy de bovenbouw afbouwen. De stichting Atiy staat daar positief over. Er moeten nog vier lokalen gebouwd worden. De overheid is met hun architecten bezig om hier een bouwtekening en kostenberekening voor te maken. Tot op heden heb ik nog niets ontvangen.

We hebben de bibliotheek een beetje verbouwd waardoor er meer ruimte is ontstaan en het lokaal functioneler is geworden. We hebben de bibliotheek ook uit kunnen breiden met meer boeken. Er is een juf in de bibliotheek, een pedagoge. Ik vind haar erg goed. Ze verzint allerlei leuke leeractiviteiten. Haar salaris en die van twee andere onderwijzers worden betaald met donatiegeld.

Een groep arme leerlingen kan naar school dankzij financiële ondersteuning van Atiy. Er wordt schoolgeld, schoolmateriaal en boeken voor hen betaald. Daarnaast neemt een groep van 120 arme leerlingen deel aan het eetzaal project waar ze elke middag een warme maaltijd krijgen.

Er is nog een leuke nieuwe ontwikkeling binnen de school. Een groep van 11 leerlingen van de hoogste klassen hebben de handen in elkaar geslagen om samen allerlei sport-, spel- en sociale activiteiten op te zetten en uit te voeren op school en in de buurt. Een zeer goed initiatief dat we zeer zeker gaan ondersteunen en stimuleren.

Verder zijn we doorgegaan met het afvalproject op school. Dit wordt nu georganiseerd vanuit de school zelf. Dit project is nog niet gestart op de school in villa Israel vanwege organisatorische redenen.

Ook de schooltuin is dit jaar weer gestart met hulp van Arnold Brouwer. Op zijn site kun je alles hierover lezen en veel foto’s zien: www.schooltuinenincochabamba.blogspot.com.We hebben samen een plan om aan het eind van het school jaar aan elke familie waarvan kinderen op school zitten een fruitboom te geven, in de kader van het milieu en voeding.

Medisch Centrum Madre Teresa de Calcutta
Het centrum gaat steeds beter draaien. Om die reden hebben we de stap genomen om de dokter en verpleegster daar nu fulltime te laten werken. Het assortiment aan medicijnen hebben we ook uitgebreid. Vooral nu het winter wordt, zal de vraag naar medicatie in verband met griep groot zijn .
Met ontvangen donaties kunnen we alle kinderen van de kleuterklassen en de kinderen die naar het kinderdagverblijf gaan, gratis een behandeling van onze tandarts geven. Helaas zien er heel veel gebitjes op deze jonge leeftijd al heel belabberd uit. Oorzaken hiervan zijn ondervoeding, niet poetsen en ik geef ook heel veel schuld aan de coca cola en andere frisdranken die hier als dorstlesser doorgaan in plaats van water of melk.
We gaan een overeenkomst aan met de overheid wat betreft het geven van vaccinatie aan kinderen, die is gratis.
We hebben afstand genomen van de locale regering, de Prefectura, omdat zij ons wilden gebruiken hun politieke belangen in plaats van het project te ondersteunen. Daar willen we ons niet voor laten gebruiken. Wij zijn neutraal en wij houden ons bezig met basisgezondheidszorg en onderwijs voor degenen die het het hardst nodig hebben. We willen ons buiten politieke belangen houden.

Jeugdcentrum
Er is een nieuwe vrijwilligster, Angela. Zij is een psychologe en zij is bezig met het inrichten en opzetten van het jeugdcentrumproject. Van daar uit moeten allerlei activiteiten gaan groeien en hulp verleend worden aan kinderen en ouders. Het heeft een tijdje geduurd voordat we konden starten door gebrek aan tijd en het vinden van de juiste persoon. Met de hulp van Angela gaat dit nu van de grond komen.

School en Kinderdagverblijf Villa Israel
De school in Villa Israel is nu helemaal af en is in gebruik genomen. De ouders van de kinderen zijn nu bezig met de afwerking van het kinderdagverblijf. Binnenkort kunnen de kinderen daar opgevangen worden.

Waterprojecten in Sinvingani en waterput in Primero de Mayo
De watertank is gebouwd. Met man en macht is daar aan gewerkt; een perfect resultaat. De volgende stap is om deze tank aan te sluiten op de al bestaande waterput. Dan wordt een waterpomp gekocht en een waterpijplijn aangelegd van de pomp naar deze tank.

Er is een conflict ontstaan onder de leiders van de drie verschillende dorpen die water zouden ontvangen van dit project. Ze ruziën over wie dit project gaat beheren en wie het geld mag gaan innen. Het project is nog niet af en we hebben besloten dat wij vanuit Atiy pas zullen helpen bij de afronding als er onderling goede afspraken worden gemaakt, waarbij niemand zich onterecht verrijkt. Het spijt mij erg dat het zo loopt en ik schaam mij er bijna voor dat ik dit moet vertellen, maar ik weet zeker dat het goed gaat komen.

Primero de Mayo is een ander dorp meer ten zuiden van Cochabamba. We zijn de mensen daar aan het helpen bij het slaan van een waterput. Er wordt hard gewerkt daaraan, zie foto.

Goed nieuws: nieuwe autobus
Van de organisatie Miva krijg ik een nieuwe autobus voor mijn werkzaamheden hier. Daar ben ik erg blij mee! De aanvraag is in maart 2008 gehonoreerd, maar helaas werken de autoriteiten van de douane in Bolivia niet mee. Zij moeten de auto vrijgeven; het gaat over heel veel schijven en dat vertraagt het proces enorm. Mijn oude auto is echt oud en onbetrouwbaar aan het worden. Om de haverklap is er wel wat. Ik ben ook een beetje bang om er nog lange afstanden mee te rijden en veel mensen en kinderen mee te nemen. Niet zolang geleden is er gewoon een wiel afgebroken tijdens het rijden. Gelukkig geen ongelukken gebeurt, maar je schrikt wel. En zo is er elke keer wat. Ik moet nog even geduld hebben. De nieuwe auto is een Toyota Hiace; hier noemen ze deze auto een trufi.

Campo
Regematig ga ik met zuster Fulivia naar de Campo (het platteland). Zij bouwt daar met financiële hulp van de stichting HAND schoolinternaten. Ik vertegenwoordig die Stichting hier in Cochabamba. In het bergdorpje Pongo wordt vanuit deze Stichting nu gebouwd aan een schoolinternaat voor schoolkinderen zodat zij daar kunnen slapen en eten. Deze kinderen zouden anders niet naar school gaan omdat de afstand te groot is om iedere dag heen en weer te lopen van hun huis naar school. In deze gebieden wonen de armste mensen. De leefomstandigheden zijn daar extreem; doordat ze op een hoogte van 4000 meter wonen is het klimaat zwaar en leven ze erg geïsoleerd.
In dit dorpje heb ik de truitjes uitgedeeld die ik heb ontvangen vanuit mijn geboortedorp Mariënheem. Een groep vrouwen hebben die daar in de avonduren samen gebreid. Zie foto’s.

Slotwoord
Langs deze weg wil ik iedereen bedanken voor de ondersteuning. Ik voel me hier nog steeds op mijn plek. Het werk geeft mij nog steeds heel veel voldoening en ik ben blij dat ik het mag en kan doen ondanks de moeilijkheden en stagnatie die ik soms tegenkom. Daartegenover staat heel veel blijdschap en dank die ik namens jullie ontvang.

Hartelijk groeten,
Anna Haarman